the best of you

Bugün tam olarak şöyle başladı.
Şu an yaşadığım berbat evde uyandım.
Son iki aydır olduğu gibi.
Ama şikayetçi değildim çünkü şikayet edecek zamanım yok.
Hiç bir şey için zamanım yok zaten.

Bütün rutini uyguladım. çıktım evden.
Durağa yürüdüm.
Bindim otobüse.
Koşuyolu'nda indim.
Ofise yürümeye başladım.
Telefonun bir şarkı çalmaya başladı.

Foo Fighters çalışıyordu.
Dave'in sesinden tanıdım.
Nakaratında Dave şöyle çığlıklara boğuluyordu:
Is someone getting the best, the best, the best, the best of you?

Bir dakika filan yürüdüm.
İkinci nakaratta Dave yine çığlıklarla
Is someone getting the best, the best, the best, the best of you?
Tam o an önümden seni ilk tanıdığım zaman ki hallerinde
Bir turuncu...
Aynı saçlar...
Saçlarının her telinin her dalgasını hala hatırladığım için...
Görünce başka bir şey gelmedi özür dilerim aklıma
Hem zaten aynı renk tonu...
Ne yapabilirim ki?

Sadece beş adım atabildim.
Sabahın o boğuk havasında sadece beş...
Gittiğinden beri tuttuklarım aktı, süzüldü...
Gözlerimden yere...

Üzerimde takım elbise oturdum bir çöp kutusunun yanına.
Anında yıkıldı o kurduğum bütün barajlar.
Sel aldı her yanı.
Saat 8:30.

Bir teyze şaşırmış duruma.
Yanıma geldi, oturdu.
Ne oldu oğul dedi.
O sandım
Diyebildim sadece.
Baktı yapacak bir şey yok
Üzülme oğul zamanla geçer her şey dedi.

Biriktirdiğim barajda su bitince.
Kalktım, yürüdüm.
İşe gittim.
Yeniden set kuruyorum şimdi.

Yoksunluk

Bir adaya baktım

Bir kuşa baktım

Ada ışıl ışıl

Kuş kıpır kıpır

İkisi de biraz sen

Tesla bana baktı

Ben Pan'a baktım

Tesla öldü

Pan yaşıyor

İkisi de biraz ben

Ben bana baktı

Ben bana baktım

Ben solgun

Ben yorgun

İkisi de biraz biz